Publikacja jest przewodnikiem po najważniejszych zjawiskach, terminach i procesach łączących się z uzyskaniem kontroli społecznej nad źródłami energii (demokracja energetyczna). Powstała po to, by przekonać władze samorządowe, związki zawodowe, małe i średnie przedsiębiorstwa oraz organizacje społeczne do włączenia się najważniejszej transformacji społecznej, ekologicznej i gospodarczej początku XXI wieku, zapewniającej zrównoważony rozwój Polski zgodny z art. 5 Konstytucji RP.
Ukazała się publikacja "Zielony Nowy Ład społeczny", pod redakcją Bartłomieja Kozka, Dariusza Szweda i Beaty Maciejewskiej, wydana przez Green European Fundation, we współpracy z Zielonym Instytutem i Fundacją im. Heinricha Boella.
Czy Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia Silesia może się rozwijać w sposób zrównoważony? Jakie warunki należy spełnić, aby było to możliwe? - to główne pytania, na które w raporcie o Metropolii Silesia próbują odpowiedzieć jej autorzy: Dariusz Szwed, przewodniczący Rady Programowej Zielonego Instytutu, oraz Beata Maciejewska, dyrektorka Fundacji Przestrzenie Dialogu, a także współpracujący z nimi: Małgorzata Tkacz-Janik i Bartłomiej Kozek. 
Stoimy u progu trzeciej rewolucji przemysłowej. Takie jest założenie najnowszej publikacji Zielonej Fundacji Europejskiej (Green European Foundation) – memorandum niemieckiego Öko-Institut, wydanego we współpracy z Heinrich Böll Stiftung. Memorandum 'Sustainable Industrial Policy for Europe – Governing the Green Industrial Revolution' („Zrównoważona Polityka Przemysłowa dla Europy – zarządzanie Zieloną Rewolucją Przemysłową”) zakłada, że wzorce przemysłowej produkcji i konsumpcji prowadzą świat do kresu jego wytrzymałości ekologicznej.
Wstęp Claude’a Weinberga, dyrektora Biura Fundacji im. Heinricha Bölla przy UE.
W zieloną politykę można się zaangażować na rozmaite sposoby – mój z całą pewnością okazał się niekonwencjonalny. W 1987 r. pełniłem funkcję dyrektora belgijskiej firmy cateringowej w Brukseli, w związku z czym byłem odpowiedzialny za menu restauracji Parlamentu Europejskiego. Każdego dnia wydawaliśmy 700 posiłków w 90 minut, uwzględniając przy tym różnorakie gusta przedstawicieli 12 narodowości.